"Kuşlar Yine Uçar" Oyunu

Oyun ile ilgili bir çok bilgiyi internette bulabilirsiniz ama oyun hakkındaki ilk yorumu sanırım ben yazacağım.

2,5 yaşındaki oğlum Atilla'nın izleyeceği ilk tiyatro oyunu idi. Onun için yeni kavramlar, kalabalık,çocuklar,sahne,bilet... Ben biraz endişeli gittim.Oğlum sıkılır mı? Oyun anında çıkmak ister mi? Bağırır mı? İnsanları rahatsız eder miyiz? Oyundan keyif alır mı? Atillam çok iyi bir tiyatro izleyicisi, onu öğrendim. :)

İki yıl Kocaeli Üniversitesi tiyatro topluluğunda eğitim aldım. SDKM(Kocaeli Büyükşehir Belediyesi Süleyman Demirel Kültür Merkezi) genelde çaylak oyuncuları 
kendilerini geliştirsin diye çocuk oyunlarına gönderir. Bunu bilerek oyuna gittim. Oyun sanırım 2 yıldır sahnede ve tır tiyatrosu ile köy köy gezip bir çok çocuğu tiyatro ile tanıştırmış.
Oyun hakkında iyi verebileceği tek bilgi,yoğun bir katılım var. Çocukları ile gitmek isteyen ailelere tavsiyem önceden rezervasyon yaptırın çünkü ana sınıflar ve ilkokullar salonu dolduruyor.Çocuklar zevkle, sessizce  oyunu izliyorlar,endişeniz olmasın. Zaten ses çıkartanları görevli nazikçe dışarı çıkartıyor.
Oyunun dekoru çok kötü, yazar Türk, yönetmen Türk,oyuncular Türk, dekor Türk; zannedersin dekor  17.-18. yüzyıl avrupası. Sıvası dökülmüş, kara,kırık bir duvar.Duvarın çeşitli yerlerinde duran korkunç maskeler. Oyuncuların üzerinde kara elbiseler, anlamsızca dolaşan soluk renkli ipler.Birde o maskeleri yüzlerine takınca korkunç oluyorlar. Oyuncular oyunda ay perisi; geceleri ay gözükmeyince mutsuz çocukları mutlu etmek için  geliyorlar. Aslında bu dekor ve kıyafetle,kabusa neden olan zebaniye benzediklerinin fakında bile değiller.Oyuncular çok hızlı konuşuyorlar sanki oyun bitse de gitsek havası var. Sahneye yakın oturmamıza rağmen,oyuncuların seslerini bazen duyamadığımız için oyundan koptuk.Seslerini çocuk sesi gibi hissettirmek için inceltiyorlar bazende unutuyorlar. Oyunda başrol oyuncusunun yerine, bir kukla var. Kukla uzun süre pencere sabit bir şekilde hüzünlü bakıyor. İnsan bazen başrol oyuncusunu oyundaki en renkli ikinci nesne olmasa varlığını unutacak. Hareket ettiğinde oyun biraz canlandı.Çocukların tepkilerinden de bu anlaşılıyor.  Oyuncular kuklayı mutlu etmek için oyunlar oynuyorlar, şarkılar söylüyorlar dans ediyorlar. Sahneye bir bakıyorsun gülen çocuk efekti normalde kuklanın gülmesi gerekli ama kuklanın surat asık, hüzünlü. Arkadan yine gülen çocuk sesi kukla yine hüzünlü. :) Sahnede gülen çocuk arıyorsun.Çocuk oyunun sonunda aya yükseliyor ama zannedersin çamaşır asıyorlar.

Her şeye rağmen oyun güzeldi diyemeyeceğim keşke oğlumun ilk oyunu bu olmasa idi. Oyunun sonunda tiyatroyu(oyunu değil) sevdi ve tekrar gelmek istedi. "Mavi Yelkenli" ye rezervasyon yaptık.

Yorumlar